İki Kıtalık Gök: İki Katlı Değil

gök puslu yine
bulutlar kırgın biraz
ayak ucundayım
yokluğu yutmuş merdivenlerin
her adımım birer esaret, ki esaret nefesimi kamçılıyor!
parçalanmış bir bulut gibi...
yaşamak
kimsesiz sokaklarda, hüznünü yağdırarak
bulutlar gölgesinden kaçıyor
ki bulutun gölgesinde yapayalnız ağlamak...

gök puslu yine
bulutlar kırgın biraz
içimde tamamlanmayan,
kayıp bir parça var gibi...
bulutlar kırgın biraz
cümlelerim çiseleniyor,
göğsüme damlıyor ve
dilimin ucunda, bir türlü sehpayı itemedim
konuşursam eğer dilimde tanımlanmayan cümlelerim
intihar hadisesiyle buluşacak
ki gök puslu yine
bulutlar kırgın biraz...