İki Şehrin Hikayesi Şiiri - Emrullah Burgu

-
Bu yara geçer mi acep?
Dirilir mi gözümde büyüttüklerim...
Dudaklarımda izi kalmıştır elbet
Kirlenmiştir,morarmıştır küfürlerim
-
(Masada yazılmış yırtık kağıt parçasından not.Altay ile Lamia'nın hikayesi)

-Altay
Duy sesimi hakim!Ben suçsuzum!
Zabıtlar!Bir çift gözde miydi suçum?
Söyleyin dört duvarlara!Üzerime gelmesin
Rütbeli sağdıçlar!Bana elvedaları getirin..
Elvedalara bir ses verin...

-Lamia
Soğuk bir kış akşamıydı.
Kapının eşiğinde debelenip duruyordu...
Şöminemin kenarına şığışıyordum...
Pencereme vurup vurup kaçışıyordu...
Mor perdeleri çektim aramızdan!
Gözlerini kısmış bana bakıyordu..
Dayanamazdım!
Çekip aldım elvedaları aramızdan!
Kapı dışarı edildim...
Senden kalan elvedaları da sildim...

-Altay
Dur gitme!Beni sensiz yargılayacaklar...
Tokmakla ezecekler kalbimi
Küf kokar mı hiç gardiyanın kemikleri?
Arşa değer yoksun hayallerim
Nöbetçiler!
Bir an önce hayalime kelepçe vurun
Bilirim...Hatıralarına saldıracaktır!
Şu kalbime müebbet deyip durmayın!
Bilirim...Zincirlerini kırıp ona kaçacaktır!
Zincirler de eridi...
Örgülerim dikiş tutmaz...
Yol ayrımıydı?Bu yolda dikiş de tutmaz..
Kalbimin nasırlarını dikişle ayıracaklar...
Seni bizden ayıracaklar...

-Lamia
Soluma seni yasladım bu gece sevgilim...
Biliyorum,artık yıldızlar da boşa kayacak
Dalgalanacak sesin,bizi susturacaklar...
Savaşa duracağız!Düşeceğiz birbirimizden...
Parçalara ayrılacağız...
Destursuz savaş başlatacaklar...
Kanlarımız oluk oluk göğe akacak...
Yıldızlar da kayacak...

-Altay
Duvarlar!..Yüzünü çevirmiş...
Asma bahçemde kovanlara saldırmış...
Kızara kızara arkamdan konuştular
Kahpe duvarlar!Sarı meşale'me sarılmış
Dört duvar bir olmuş,hatıramı boğmuşlar...
Ah o duvarlar!Hasmını dost bellemiş..
A'ma duvarlar!Göz göre göre beni o derin kuyuya ittirmiş...
Dar ağacımda minik urganımı kemirmiş...

-Lamia
Susar mı kaldırımların bitki örtüsü...
Geceye gebe kaldım..
Birkaç saat veyahut iki metre ölçülü...
Köydeki deliye haberi tez saldım
Bugün veyahut yarına kalkacaktır daracık sandalı...
Bu sancı!Evi seyreden güneşin sancısı...
Şenleniyor gitgide kıvranıyor ayyaşın kırık cam parçası..
Ter içinde kalmış güneşin sancısı!
Parça parça dökülüyor iki katlı çatıdan aşağıya
Semadan sarkar mı hiç hatıralar?
Büsbütün yuvarlanır mı iki katlı çatıdan aşağıya
Yavaş yavaş düşüyor yıldırımlar iki katlı çatıdan aşağıya....

-Altay
Gözlerinden düşen tek bir gözyaşı...
Boynuma dolanıyordu,boğuluyordum
Çığlık çığlığa!
Bu ben değildim!Bu kimin alın yazısı?
Kim doladı gözyaşımın sirenlerini?
Yoksa sen diye akmaz mı artık...
Bu ses!Hatırlatmaz mı seni?
Zamandan önce ben eriyip aktım...
Eriyip giden zamanla bir kendime baktım...

-Lamia
Bu boynumdaki altın gerdanlıkta nedir?
Paslı kelepçeler de neyin nesi?
Sehpalar!Güvertesi mücevherlerdendir.
Asılı urganın yasıydı!Gıcırtılı sesi
Urgana vardım basamak basamak
Basamakların altı boyalı üstü çıkık...
Adım adım senden kaçıp sana varmak...
Altın kafesin üstü taştan altı çıkık
Taa yukarılar da idamlıların kafesi
Boynumda hissediyordum o garip nefesi

-Altay
Aç kapıyı gardiyan!
Yıldızlara kar yağmış diyorlar...
Zincirler de titrek bu gece gardiyan!
Kilitleri kır diyorlar...
Bu gece ilk gece!Burası çok soğuk
Gardiyan!Boğulacağım bu kalabalıkta...
Yerle sen olup taşacağım...
Damla damla düşeceğim sokağımıza
Kalbim biraz senle biraz benle sataşmakta..
Kalbimin tam ortası biraz sersem biraz boğuk...
Kırılan kalpten geriye ne mi kalır?
Geçip gidenler!Bir-az senden biraz da benden...
Kalbimi koyacak yer mi kalır?
Gözyaşım başavucuma doluştu...
Senden kalanlar bu gece benle boğuştu...

-Lamia
Tek kişilik yatak...
İçimdekileri nereye sığdıracağım?
Kül rengimizi hiç unutmam,saklayacağım
Derdimi anlatacağım...
Uzun uzun konuşsam susar mı avlu?
Biz diye yanan ateş de tozlu...
O seni bir bana anlatır...
Sigaramın dumanı ansızın sana sarılır..

-Altay
Bir ses yükseldi çok uzaklardan...
Altay ziyaretçin var!
Koğuşda gülmenin namını çaldılar...
Boynum eğik çıktım kapıdan
Kapıların düğümleri açılıyor birer birer...
Hatıralarımla sıkıştım bu kapıdan
Kalbimi ezdiler birer birer...
Vuslata eren bu son kapıdan...
Ve son kapı!
İçimde korku,içimde öfke,içimde bir sen...
Bağımsızlığını aldı dudaklarım...
Gözlerim ise benden habersiz...
Kalbim koşmakta...Ben aklımla durakaldım!
Üzerime sinmiş seni,bıraktım sensiz
Öfkemi,korkumu gözbebeklerime sakladım...
Birkaç adım...
Usul usul attım adımlarımı...
Tam karşımda gözlerin...
Bir savaşın sonuydu...Bayrak diktiler masama
Kazanan şuan tam karşımda!
Kaybetmek de güzelmiş Lamia...

-Lamia
Saklamıştı gözlerini gözlerimden...
Utanıyordum...
Ağlamak!Cesaretim buraya kadarmış..
Önce sesiyle kırıldı her yanım..
Ondan habersiz hıçkırarak ağlamışım...
Sevenlerde öldü gardiyan!
İki cesed yatıyor şuramda...
Aciz,suskun!Tam karşımda birisi
Lamia!Sayıklıyor cesedin taa kendisi
Ölüler hiç konuşur mu gardiyan!
Tenimi okşuyordu o garip sesi...
Susakaldım öylece...
Sesim bir köşeye saklanmıştı sanki...
Kaşları da bir hayli çatıktı.
Kaçıramıyordu gözlerini
Masamızda,tam ortasında...
Huysuz gözleri...
Gardiyan!İhaneti çek al gözlerimden...
Utanıyorduk...Tıpkı ilk gün gibi...
Bu utanç!İhanetin silsilesinden...
İhaneti ayak üstü üzerime örttüm...
Onun gözlerinde kaybettiğimi gördüm...

-Altay
O ağlıyordu çaresizce...
Biz bize susuyorduk...
Kimseler yok yanımızda
Aramızda kırıklıkları yudumluyorduk...
Lamia'm...
Tutamamıştım şu aciz bedenimi...
Seviniyordu garibanlar çok uzaklardan
Buydu işte özlemin sona erişi
Susuyorduk uzun uzun çok uzaklardan...
Yoksa yer,gök bizi mi dinliyordu?
Duvarların arkasından...
Duyamıyorum!..
İyice kısılmıştı gözleri...
Gözlerim gözlerine fısıldıyordu...
Duyamıyorum!..
Parmak uçlarımız usulca limana erişiyordu
Bir fırtına esti çok uzaklardan...
Yüzümüz yerdeydi!Utanıyordum...
Lamia'm...
O ateş bu gece limana tez vakit ulaştı
Senden kalanlarla tez vakit limanı aştı

-Lamia
Limanda goncalarımız vardı...
Oysaki hasretle bekliyorlardı bizi...
Kaptan!Gemi artık su aldı.
Kuyuları derin derin açtılar
Yanan ateş!Limanı bir kuyuya çaldılar...
Sırılsıklam bekliyorduk o kuyunun başında
Kuyuya hapsolmuş zabıtlar...
Peşimize dikenli oklarını saldılar...
Zehirliydi dikenler...
Ayrı ayrı kaçıyorduk kaderimizden...
Yorgun savaşcıların yorulmuş ecelinden
Bir çukura düşüvermişti gözlerim
Çapaklarıyla etten duvarlar örmüşler
Boynumdaki altın gerdanlığı da çürüttüler...
Paslı kelepçeleri sıyırdım nakışlarımın ucundan
Nakış nakış işlemiştim ki amansız yüreğine
Her nakışa ihaneti sergiliyordum körpecik ellerinden
Tutuşturdum ellerimi...
Bir şehir havası yakıveriyordu yüreğimi!
Belli ki bizi yakan ateş hala sönmemiş..
Kenetlendik birbirimize
Gardiyan!Bakma öyle mahkûmun yüzüne...
Beraat günü çok yakın imiş...
Tokmak hakimin elinde...
Vur hakim!Güneş doğsun bize de artık
Her gece güneşin sancısıyla uyandık...

-Altay
Kulaklarımda çınlıyor o azametli savaşımız
Gamzedenki uğultular...
Savaşta ölüp gidenlerin feryadı!
Gidenler geri döndü Lamia'm
Zaman doldu!Zaman doldurdu miladı...
Zaman ne çok şeyi almış bizden
Yörüklere bizden önce tabii olmuşlar
Papatyalarım...Onlar da solmuşlar!

-Lamia
Eli elimdeydi,gözleri kalbimde...
Bakışın koparıyordu hasretin telini de
Korkuyorduk!Kaderimizi çalacaklar...
Avuçlarımızdaydı gözyaşımız...
Silkeleniyorduk!
Bizi görecekler!Bizi ayıracaklar!
Korkuyorduk...Buydu tek telaşımız...
Kirletenleri anıyorduk masanın orta yerinde...
Bir ses duymuştum!
Zaman doldu!Mahkûm yerine...
Gözlerim gardiyanda öfkemi kusmuştum...
Gardiyan!Bu sevinç bu öfke niye?
Biz diye atan kalbin miydi suç?
Kalbin etini kemirenlerindi mühim sonuç...
Gardiyan uzaktan seyrediyordu canlı cenazeyi..
Tabutları tırmalıyorduk!Duyuyordu herşeyi..