/tahta bacaklı şövaleye sırtını dayamış, tertemiz bir tuval olalım bugün/
geceden kalma yorgunluklarımızı atalım, sabahın güneşinde, iskelede
iki adım bir olalım, el-ele tutuşalım, kumlar üzerinde, masal ülkesinde
aforoz çığlıkları uzağında kalsın martıların, bir bulut gibi belli-belirsiz
öylesine mavi ve öylesine sessiz ve sanki ikimizden başka hiç kimsesiz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
