İki Kişilik Şiir - BİTMESİN BU BAHAR

.Güneşin doğuşu bir serzeniştir hayata
.Yeşilin cümbüşü ahenk seremonisi
.Kuşların cıvıltısı bir musikidir adeta
.Ve insanlar, ah o insanlar yok mu..

Doğan günün efkarı sevdadandır diyelim
Gül ile Bülbülün valsi kuşkusuz mutluluktan
Melekleri öylesine güzel taklit ederken mevsim kuşları
Ve insanlar, ah o insanlar yok mu...

.Gecenin hüznü kaplarken gökyüzünü
.Usulca örter deniz üstünü
.Bulur yürekler aşkını bir akşamüstü
.Ve insanlar, ah o insanlar yok mu..

Meğer ki sevdanın yıldızları gecede saklıymış,
Okyanuslar sen geleceksin diye mehtap sarmış,
Tutuyorken kalbini avuçlarında, hâlâ sıcacıkmış;
Ama insanlar, ah o insanlar yok mu.

.İşte o insanlar ah o insanlar var ya
.Bilmiyor hiçbir şeyin değerini kıymeti
.Yaşıyor aşkı sevdayı fütursuzca
.Tüketiyor bu ömrü bir çırpıda...

İnsanlar..
Ha işte olamadık biz O insanlardan;
Tadına varamadık gönlümüz istediğince,
Korkusuzca yaşamak için sevdayı çıkmadık yola.
Bitmesin, haybeden olmasın diye attığımız her adım,
Bıraktı bizi ya yarı yolda ya da yolun başında...

.Her yokuşun bir inişi vardı
.Her gülen gözün ağlayan bir anı
.Cesaret yaşamaktı korkmadan bu hayatı
.Yollar yarım kalmasın diye uğraşmaktı kimi zamanı
.Ama iste biz insanlar..

Yitik kalanlarımızdan bir ders çıkarttık,
Dökülen yaşlardan inci, akan kanlardan alev yaptık,
Hem yolun sonu, hem başı bizdik artık,
Sahipsiz değil gönüldeki sevdalar
Ve göremiyor işte bunu bazı insanlar..

.Olmaktı kimi zaman hiç kimse gibi
.Aldırmamaktı esen rüzgarı yağan yağmuru
.Yanmaktı delicesine sevda ateşiyle
.Belkide kül olmaktı yana yana
.Ve görmekti gerçeği tüm çıplaklığıyla..

Ne önemi kalmıştı artık o insanların
Ruhun yegane ihtiyacıydı işte bu sevda
Gözlerinde sonsuzluğu görmenin yanı sıra
Sonu olacağını bilmeden, alnı ak, hem burada hem sıratta
Geçmişe sadece yavrular bırakarak yaşamaktır hakkınca..

.Gönül isterdi her güzel şeyi
.Sevmekte en güzeliydi bu hayat-ı faninin
.Bırakarak ardında en güzel eserlerini
.Kavuşmaktı semaya vicdanının sesiyle..

Ama O, ah O yok mu;
Acaba soruyor muydu ruhuna,
O'nunla olabilecek miyim semada,
Dokunabilecek miyim yine ruhuna..

.Susar bir gün diller
.Konuşur gözler, dökülür bütün gerçekler
.Buluşur kavuşmaya hasret çeken gönüller
.Gökyüzü ağlar tutuşur bütün eller..

Derya'ların Asya & İlhan SAĞ
2014.09.27/28 23:55