İki Gözün Var Lakin Şiiri - Abdullah Tor ...

İki gözün var lakin
Tek gerçeği görmüyor!
Çift basarla bir yakin;
Niçin mümkün olmuyor?

Ayet dolu dört taraf!
Gözün etmez temaşa!
Ey bakarkör bu ne gaf?
Niye konmuş göz başa?

Varken iki kulağın;
Nasıl duymaz daveti?
Sol neyse de ya sağın;
Neden demez evet’i?

Bir değil, iki değil;
Tekrarlanır beş defa!
Demek yok ki hiç meyil;
Dönmez ona hiç kafa!

O burnunla koklarsın
Bin bir türlü kokuyu;
Nasıl gafil yatarsın?
Şükretmezken o duyu!

Ya diline ne dersin?
Kimdir onun ustası?
Gece gündüz hep yersin;
Oldun yemek hastası!

Kapıcılık değil ki;
O, aletin görevi!
Şunu katiyen bil ki;
Şükür onun ödevi!

Yalnız almak içinse;
Bahşedilen ellerin?
Ne kadar da geçinse;
Boş kalacak ellerin!

Haktan alıp halklara;
Ver onlarla durma hep!
Düştüğünde sen dara;
Sırf Mevla’dan et talep!

Neye yarar kademler;
Koşmuyorsa vuslata?
Çiğnediği tüm demler;
Birer isyan ve hata!

En mühimi kalp evi!
Çünkü ora bir merkez!
O mabetken bir nevi;
Nasıl dalar de herkes?

Sakın sokma ona sen;
Haktan başka bir yâri!
Değil ise yar hasen;
Kalp değildir bil yeri!

Aklın işi ne dersen?
Tüm bunları düşünmek!
Şayet tersin edersen?
Bet sonunu düşün hep!

Abdullah Toroslu
08.02.2013-İzmir