İki dilin -susuşması

-diyorsun ki gitme
beni böyle mahzun bırakıp bu dağınık gecede
*diyorum ki
daha gün aydınlık
bak her yerde bahar
dallarda serçe
-diyorsun ki
sen varsın diye ötüşür o yeşil
o hercai menekşe...
gitme..
*diyorum ki vaktidir zamansız da olsa bu ayrılık
elimizde değil biliyorsun
-elimizde olmasa neden acıtır hicranımızı diyorsun
gitme...
*gitmek için bir mazeret gerekmez...
bazen apansız bir keder yolcusu oluruz
bu hasretlikte
ve hayat avuçlarımıza bir tutumluk ayrılık bırakır
her gelmemizde
yani gelmek için gidiyorum
gitmek zorundayım kendimce..
-bırakmamalısın
ellerimi
acıtıyor tenimce..
gitme...
*gitmeliyim
sana usul kendime kurşuni bir yara açarcasına
-diyorsun ki gitme
birden,ve bizden böyle kaçarcasına
*aramızda duvarlar telli duvaklı örgülerden
ve hiç bir düğünde atılmamış kurşun kadar yara taşırım yüreğimde..
-diyorsun ki seviyorum o buğulu akşamlarda okşadığım saçlarını
tebessümünü başkalarında bulmadığım için gülümse
*diyorum ki gülmek artık
dır
ağlamalardan geriye
-çok mu istiyorsun gitmeyi
diyorsun
*çok sebebim var durmamaya artık biliyorsun...
-diyorsun ki
senin baktığın gibi bakmıyor kimse
tutmuyor ellerimi
anlıyor mu sun..
şimdi çok uzaklarda bir taksim dolanır şerefine
kırılır bir kadeh
yazılır ızdırap kokan bir şiirin üç mısrası
sen,ben vesaire ve saire
anlıyor mu sun...
bu sessizlik hayra alamet değil
bu ıslaklık kuru bir mevsimin
bensiz aylarında
ne o sevgili ağlıyor mu sun...