İki Bin Yirmi'ye Sitem

Şu korona yüzünden dışarı çıkamadık.
Nasıl geçti ilkbahar bir türlü anlamadık.
Salgın cihanı sardı. Cemreler yaşanmadı.

Çiğdem çiçeklerini çiğ vurdu belki de.
Ellerimiz buz gibi, Mayısın son gününde.
Pembelerini savdı bademin ağaçları.
Yemeden kabuklandı üstünde çağlaları.

Bekleriz özlemle biz gelecek ilkbaharı.
Haziran biraz yağmur biraz rüzgârla geçer.
Temmuzu bekliyorken Ağustos veda eder.
Böylece koca bir yıl geçer güneş görmeden.

Son dönemde sonbahar döker tüm yaprakları.
Kurumuş gazel kaplar güzelim toprakları.
Göz kırparken doğaya pastırma sıcakları.
Bastırır arkasından kara kış soğukları.

İki bin yirmi yılı gülmedi hiç dünyaya
İple çekeriz artık gelecek ilkbaharı.
Şimdiden özlüyorum çiçek açan kırları.
Nasibi olan görür gülkurusu akşamları