İhsan İstemem Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

İHSAN İSTEMEM

Zaman zaman sahralara çıkarım,
Ay dolanır yıldızlara bakarım,
Bende bir insanım ağıt yakarım,
Diye mecnun gibi belleme beni.

Diyojen misali iskender demem,
Namert sofrasında aş ekmek yemem,
Gölge etme başka ihsan istemem,
Fıçıma dokunma, elleme beni.

Mesleğimi sorar isen sarrafım,
Yoksulluğa sürükledi israfım,
Kesildi nasibim, dağıldı rafım,
Deli poyraz olup yelleme beni.

Gözümden akan yaş oluk oluktur,
Merhem kâr eylemez pes etti doktur,
Biçare derdimin dermanı yoktur,
Boşa ümit verip jelleme beni.

Bak Müçtehit geldi belli bir yaşa,
Nazenin bedeni döndü abraşa,
Talimat vererek er'e erbaşa,
Telimi kopartıp kelleme beni.
İsmet Murat
(Müçtehit)