Yaş aldıkça yol kısalır ihtiyarlıkta,
Hastalıklar limanına demir atarsın.
Geçmişe özlem duyarak çürür,
Heybendeki anılarda kanarsın.
O aynada gördüğün sen değilsindir,
Dakikalar saatleri yutar hızla.
İlkbaharın kışa dönmüştür çoktan,
Şarkılarda kendini ararsın umutla.
Kırgınlıkların artar, kızgınlıkların da,
Her şeyi içine atarsın.
Kelimeler birikir istemsizce,
Kor düşer yarınına, susarsın.
Çığlık olur sustukların,
Dilsiz dudaksız hüsranla titrer.
Bir iki damla yaş dökülür,
Sonra harfsiz kalır, son kez söner.
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“İhtiyarlık, yaşanmış günlerin suskun bir yankısıdır; her anı, gönülde ağır bir yük, yürekte sessiz bir çığlıktır.” “İhtiyarlık zor zanaat vesselam!”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!