Bastona dayanıp yürür ihtiyar,
O her adımında sesleri duyar,
Diyordu geçerse bir defa ağyar,
Hiç düzen tutmaz hiç bozulur ayar...
Hep hüznü içmişti yosunlu kapı,
Yalımda susamış çinili yapı,
Git gide küçüldü değişmez çapı,
Yine yuttururlar bilinmez hapı!
Yüzüne yapışan kızıl imgeler,
Derine süzülmüş bil ki gölgeler,
Nerede silinmiş dünkü simgeler,
Bir asrı vuracak gizli belgeler!
Bir ömrün acısı hep yüzündeki,
Özenle mermere işlenmiş sanki
Renklerin koyusu düşer öyle ki,
Tahatturu imadır bil bu da belki...
Şu yana yaslanan yosunlu duvar,
Onu ezen sıklet gölgeli edvar,
Sırt sırta abanmış iki ihtiyar,
Sırça köşkte erimiş meşhur diyar...
Bu meskûn sokağın bir ötesinde,
Çözülmüş sırların ulvi sesinde,
Susayan yılları bu güftesinde,
Duyulmamış şarkı son bestesinde...
Bir kez piri gören olur bahtiyar,
Gönül tahtı var göçse de duvar,
Ezerek geçse de pervasız edvar,
Dört köşeden çıkar garip ihtiyar!
(08.06.2003-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 22.5.2008 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O kadar çok etkisinde kaldıklarım var ki hangisini, hangisini söylesem! Onların elleri altında büyüdük... Musa Kazım Hocam, Tosun amca, Köroğlan amca, Topal Hüseyin amca... Daha sayayım mı? Bir piri faniyi görüşümde hep onları hatırlar, gözlerim yaşarır... Dualarımız onlara, siz de dua edin!
O her adımında sesleri duyar,
Diyordu geçerse bir defa ağyar,
Hiç düzen tutmaz hiç bozulur ayar...
------İrfan hocam çok çok hARİka bir şiir okudum kutlarım saygılar.
selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (40)