İhtiyar Şiiri - Sinan Alataş

Zamanın, ömrün kıyısına vurduğu insan…
Gün, güneşten ibaret; doğuyor, batıyor
Ağır ağır artık adımlar, koşturduğun her yanda
Telaş kalmamış, nerde takat?
Bileğini bükemeyen dünya
Belinden almış intikamını
Sima herkese tanıdık
Buruşan ten,
Fersiz gözler,
Pamuk beyaz saç,
Titrek bir hâl ile tarifi kolay: “İhtiyar”.

Adında bir hayatın en eski parçası
Çocuklarla paylaşılan ziyade ihtimam
Her ortamda hürmet
Bari evimde olmasam misafir
“Hey gidi günler...”
Parolası dile gelen sohbetlerin
Gözün değdiği ne varsa yabancı
Bugünde yaşayan yarınsın
Cinsiyet ayrımı duyulmayan varlık: “İhtiyar”…