İhsan Güngör Şiirleri - Şair İhsan Güngör

Bakma öyle,güzel gözlü.
Yanmamaya yeminim var.
Tatlı,tatlı,gülüp durma.
Sevmemeye yeminim var.

Yeminim var,sevmemeye.

Yaralı bırakma,vur öldür beni.
İnledikçe ahım,tutar sevdiğim.
Bırakma kalbimi,sök al yerinden.
Ömrünce yüzün,gülmez sevdiğim.

Zorlamı sev dedim,söyle ben sana?

Yine kaldım,tek başıma,garip odamda.
Bir sigaram,bir kibritim,dertler sırada.
Nasıl düştüm,ne işim var,benim burada?
Gurbetin gurbetindeyim,gönlüm sılada.

Duvarlarla konuşurum,yari sorarım.

Dertlimidir benim gibi,yar deyince her ah çeken?
Zalimmidir senin gibi,bu dünyada her sevilen?
Yar dediysem,can dediysem,duymadınki ne dediysem.
Sol yanıma vura,vura,ettin zalim beni verem.

Vurdun gittin,öldürmedin,sızlayan bir yaram kaldı.

Elimde olsaydı,gelmezdim sana.
Hangi gün yaşattın,söyle sen bana?
Dar ettin çapını,garip,mazluma.
Bana göre değilsin,değilsin dünya.

Düzenin bozulmuş,dört bir yanında.

Bir gün olsun,kıymetimi bilmedin.
Senin gibi, başka zalim görmedim.
Bir selamı esirgedin,Allah kulu demedin.
Selamların senin olsun,verme yar.

Oy yar, bana diken oldun,ele gül oldun.

Bir fincan kahvenin,kırk yıl hatırı var.
Bir selamı esirgedin,dünya oldu bana dar.
Selamın gelmesede,hatırım olmasada.
Kırk yıldır kalbimdesin,ey sevgili yar!

Boynum kıldan ince,senin emrine.
Sev dedin,sevdim,öldürdü,Ya Rab.
Yol etti,dertlere,gama,kedere.
Gönlümü kahırla doldurdu,Ya Rab.

Günahı ne idi,seven gönlümün?

Seni sevmekten,yoruldum artık.
Vurmuyor dalgalar,duruldum artık.
Aşkın ateşini,biz yanlış yaktık.
Küllendi yüreğim,kül oldum artık.

Ne zor şeymiş,seni sevmek?

Gözlerim semaya bakıp dalıyor.
Ben sana gökyüzü bana ağlıyor.
Yıldızlar dağılmış seni arıyor.
Dön artık ne olur,ey gönül kuşum.

Baykuşlar konmadan gelip dalıma.