Kılıcımı aldım cihada çıktım
Her kestiğim yerden bir baş göründü
Halden anlamayan kullardan bıktım
Kendi kuyum bana sırdaş göründü
Çaresiz gönlüme belimi büktüm
Kavuşmuş aşklar
Çürümeye başlar
Birer birer dökülür
Gelişi güzel yerleşmiş taşlar
Seninki farklıdır
Birisi anam,
Başlangıcım ilk yâr’ım.
Diğeri karım,
Beni tamlayan yarım.
Anlatayım da
Dostlar, geçsin efkârım
Çiçek çiçek özler deren
Ballar beni anlıyorlar
Kucak kucak meyve veren
Dallar beni anlıyorlar
Halk içinde büründüğüm
Şu görünende işleyeni bileyim
Medet gülüm medet pirim medet ya hu
Kuzuyu kurda süsleyeni bileyim
Medet gülüm medet pirim medet ya hu
Yak kandilimi ben keşfedeyim kuyumu
Şu canını alan yârsa,
Bal tatlı bir andır ölüm.
Vuslat denen bir şey varsa,
Tekliğe beyandır ölüm.
Sırtın kuru, karnın toksa
Biz bizimle turdayız hasretteyiz
Rahman sıfatınla görün efendim
Biz bizimle tenhayız halvetteyiz
Tevhid boyasını sürün efendim
Dök eteklerini ver gıdamızı
Bülbülün çektiği dili belası
Sözünüzle sözlenmeye talibim
Okundu bu kulunuzun selası
Özünüzle özlenmeye talibim
Amel defterimi dürmek isterim
Son
Gülün
Gamzesi;
Hayâ etti,
Rabb’e sığındı,
Nefsine uymaktan,
Kepez üstünden göz süzdüm sana ilk
İlk anda başladı bu sevgililik
Tanrım diyebildim,.
Ve seninle yaşlanabilmeyi diledim.
Sonra süzüldüm tenhalarına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!