ihanetin Gölgesi
Sessiz adımlarla yaklaştı gece,
Yüzünde bir maske, kalbinde hile.
Bir vaat, bir yemin, hepsi sadece
Örülmüş yalanlar, ustaca böyle.
Güvendiğim eller bıçak saklarmış,
Gülüşler ardında planlar varmış.
Dostluk perdesini çoktan yırtarmış
Zamanın elleri, acı bir töre.
Bir gün aydınlanlanır karanlık sözler,
Maskenin ardındaki yüzünü gördüm.
İhanet bahçesi çiçek açarken,
Kendi gölgemde ben yapayalnızdım.
Hainlik sanatı, kadim bir oyun,
İnsanlık tarihi kadar eski bu.
Görünmez zincirler, görünmez boyun,
Kalbin çöküşünün Sessiz türküsü.
Şimdi anıların küllerindeyim,
İhanet ateşi sönse de çoktan.
Yeni bir güveni öğrenmedeyim,
Uzak durmayı bil, yalan olandan ve benden....
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 18:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!