İhanet Kaç Kişilik Şiiri - Dilek Mert

Gel sar beni yar!
İki kaşımın ortasından sökülüyor vuslat, kirpiklerimden patlayacak
Geçirdin üzerime ayrılığın soğuk kaftanını
Çözülsün kalbimin taşa bel bağlamış kısır döngüleri
Geceler katilim olacak
Gitseydin sana kal demek için saatler çok geç
Sen giderken başka diyarlara el salladım ben göçmen kuşlara
Şüphesiz niyet ettim seni vuracak yeminlerim
Kapandım secdelere çekiyorum la havle!

Ben hep sana uyanırım
Harabe gönlüm küskün güneşin sarısına kızılına
İhtimaller üzerine köprüler inşa ediyorum
Çıldırıyor mavi!
Coşuyor dalga dalga denizlerim
Saat gecenin beşi
Kısa devre yapmış bir uykunun sarhoşluğunu kuşanmış gözlerim
Mistik bir hava içiyorum kurumuş dudaklarım can buluyor
Aşkı oynuyorum sonunu bilmediğim bir oyun

Kavalyesi eksik bir tangoya eşlik ediyor kollarım
Kendi eksenim etrafında dönüyor dolaşıyorum
Tutuşuyor dizlerim
Eyvah diyorum seni bir başka kollarda düşünmek düşüncesi
Olmadı olmuyor oynanmıyor tek kişilik aşk
Bardağım boş
Karabasanlar dolduruyor bir sıcak çay tadında seni sevmek haram
Yokluğunun gözü kör olsun adam
Düşünceler sokuluyor başlıyor şizofren sancı nöbetlerim

Ayaz vuruyor ellerime
Söyle hangi rüzgar sürdü seni benden ötelere
Uçurtmam olurdun
Yağmurları kıskanırdı korkardım üşürsün!
Sana kıyamadım
Seni gökyüzüme emanet edemedim
Aşkımın tellerine kara kargalar karalar bağladılar
Can yetişemedim
Ne yerin belli ne yurdun söyle neredesin sen?

(12.02.2013)