Ignac Kunos Şiirleri - Şair Ignac Kunos

Şu karşıki da(ğ) da bir kuzu meler
Kuzunun feryadı ba(ğ) rımı deler
Eşinden ayrılan öyle mi eyler
Gel kuzum a(ğ) lama vaz geç eşinden

Şu karşıki da(ğ) da bir delikanlı

Beni tahttan indirdiler
Beş çifteye bindirdiler
Top-kapuya gönderdiler

Uyan Sultan Aziz uyan
Uyan da tahtına dayan

Suya gider elinde bir bakırcak
Ne olurmuş o(ğ) lan kıza bakıncak
İki gönül bir olup ta yatıncak

Şekerim ben şekerimi isterim
Elma[s] yarim kaymak ile beslerim

Tüfeyimi doldururdum
Dıvardadır dıvarda
Küçücükten bir yar sevdim
Hovardadır hovarda

Tüfeyimi doldururdum

Üç gız idih İbrail'den aldılar
İkimizin yolda boynun vurdular
Birimizi baş gırala verdiler

İbrail'den Hac-Ahmed'ing gızıydım
Ak kahad üstünde gara yazıydım

Ufacık tefecik kuşlar
Yalı kenarında kışlar
Softalar temcid veriyor
Fatma pilava ya(ğ) haşlar

Halayıklar halayıklar

Üsküdardan gelir kayık
İçi dolu sarhoş ayık
İnce belli bana layık

Çetetik petetik oynaşalım
Ayvalıkta buluşalım

Uzun kavak selvi kavak dalın kurusun
Yere düşen yapracağın suda çürüsün
Yarimi saranlar bu dünyayı görmesin

Yine akşam ey kız ezan sesi var
Her kızın koynunda eylencesi var

Uzun olur telegrafın telleri
Esmez oldu badı-saba(h) yelleri
Kınalıdır o hanımın elleri

Uyan beyim uyan yarim uykudan
Al-al olmuş yanakların korkudan

Yanyanın içinde bir yeşil bayrak
Bir yanı bal olmuş bir yanı kaymak
Sen kimin yarısın her yanın oynak

Haydindi dökmeli donlum
Su(v) ari kolu basma(ğ) a geldi