Bu ne vicdansızlık, bu ne rahatlık
Çocuklar ölürken susuyorsunuz
Bu nasıl şey öyle, bu mu insanlık
Çocuklar ölürken susuyorsunuz
Kan ağlar Filistin sesiniz çıkmaz
Çok insan tanıdım,
Esmer,
Sarışın,
Kumral...
Acıları da tenleri gibi farklıydı,
Fakat yanaklarından sözülen
Söyle seni sevmekten başka ne yaptım ki ben
Bırakıp gittin beni dargınım sana işte
Layık değilsin aşka nankörün birisin sen
Terkedip gittin beni dargınım sana işte
Gözlerimin nuruydun gönlümün hasretiydin
Sen benim yarınımda kurduğum hayalimdin
Bak şimdi hayallerim gözlerimde yaş olmuş
Yüreğimdeki sevdam, sen benim her halimdin
Bak şimdi seven kalbim, yokluğunda taş olmuş
Anlatmakla tükenmez, özlemin yüreğimde
Çok koştum peşinden sevgilim senin
Bedeli ağır oldu seni sevmenin
Ondan böyle suskun, ondan durgunum
Yorgunum...
Gözlerim sen diye hayata baktı
Çocuk kandırır gibi bir gelir bir gidersin
Ya seninim de bana, ya da uzak dur benden
Oyun mu oynuyoruz, haksız mıyım ne dersin?
Ya seninim de bana, ya da uzak dur benden
Ben seninle her anı yaşarken uzun uzun
Gel desem gelemezsin biliyorum ben bunu
Benim gönlüm yangında, sense uzaklardasın
Böyle olmamalıydı inan bu aşkın sonu
Benim gönlüm yangında, sense uzaklardasın
Bak üstüme geliyor duvarlar ve karanlık
Bak yapraklar sararmış, mevsim sonbahar olmuş
Sen dünyama geç doğmuş, vakitsiz güneşimsin
Neredeyse ömrümün, miadı sensiz dolmuş
Sen dünyama geç doğmuş, vakitsiz güneşimsin
Kırgınım kaderime, acımasız yıllara
Benim yüreğime prangalanmış, acılarım vardır
Umutlarım vardır,
Nemrut kadar büyük,
Ağrı kadar gerçekleşme ihtimali olmayan
Sevdalarım vardır,
Fırat’a, Dicle’ye hayat veren.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!