İdrak Şiiri - Abdullah Gürbüz

Yatırıverdi beni sırtüstü küçük bir musibet,
Allah'ım! Acizliğimi anladım bana yardım et.
şikayet etmiyorum, ama geri kaldı kulluğum,
Derdim gam değil,lakin kahrediyor beni bu durum.

Sabredenin en büyük kazancı iman-ı hakiki,
Sabırsızın elde ettiği elemden başka ne ki?

Seherlerde nefsime uyar horul horul uyurdum,
Uyumak iyi de neden uyumaktan hasta oldum?
Meğer ölçüsündeymiş sırrı verilen her nimetin,
Ne büyükmüş değeri nimetler içinde sıhhatin..

Günlerdir ayrı kaldım, hem camiiden hem cemaatten,
Ezan ile minareden yapılan o kutlu davetten.
Kimse arayıp sormadı, safta yanyana durduğum,
Selamlaşıp camii önünde beraber oturduğum.
Malı, melalı gelmese fellik fellik arar insanlar,
Hafta oldu''Filan yok.'' niye sormaz namaz kılanlar?
Bu değil bize peygamberimizden miras kalan,
Arar ve sorar kardeşini hakiki kardeş olan.

Kardeşlerimi üzmek değil asla benim niyetim.
Bakmayın sitemime, hepsine hakkımı helal ettim.
(14.06.2004)