İdrak Şiiri - Maruf Özülkü

Gecenin sessizliği endişem kadar ıssız
Duymuyor avazımı bütün bir dünya sessiz

Ne bir selam veriyor, ne bir tebessüm artık
Sanki tüm kara kaşlar benim gözüme çatık

Karanlıktan ürkerim sensizlik kadar ancak
Korkarım bu küskünlük seni benden alacak

Gel bana alicenap bir yâr gibi lutfeyle
İmdadıma yaklaşma teraziyle kefeyle

Kabahatim dağları aştı göklere bakar
Açılsın boş ellerim pişmanlık artık yakar

Gidecek yerim mi var senin gönlünden başka
Usanmışım aslında bana yabancı aşka

İstemek var içimde çok şey, çok şey istemek
Bütün mesele belki saf niyet sağlam emek

Söylemek lisan ister sadrın has divanından
Sözün doğrusu saklı kişinin vicdanından

Dert söyletir dertliyi can susturmazsa eğer
Kulak ver ki dert olur birçok dermandan değer

Bağırsam şimşek kadar gürültü yapar mıyım
Keman gibi ağlayan şarkının hüzzamıyım

Kim çeker ki nazımı senden başka ey canan
Bulunmaz senden başka bana ben için yanan

Naçarlığım boşuna affet aymazlığımı
Başımı yere eğdim şaştım solum sağımı

Yani iyi ki varsın, varlığın beni sarsın
Bildim ki hem burada hem orada sen yârsın