Îdrâk Şiiri - Abdullah Tukay

Biz beşinci yılda birgün, uyandık tan ile,
İşe davet etti bizi birisi iyi nam ile.
İş yapmanın zamanı geldi; tatsız uzun gece geçince,
Gözümüzü açıp, bildik, ölçerek gökteki çolpan ile.
Olsa bile o zaman bizde temiz iman, saf gönül,
Gözler çapaklandı, yüzler ise saf ve temiz değil.
O sebeple dostu, düşmanı ayrıdetmeden,
Çok karıştırdık rezil şeytanı gerçek insanla.
İdrâk ederek çalıştık, olsun kabul;
Cebrail açacak gökte, o işlere sekiz kat yol.
Geçti zaman dostlarım, geçmişte kaldı o nasılsa;
Şimdi çalışalım açıkgözlerle, gerçek idrâk ile.