Geçmiş günlerden kalan izlerine rastladım. Hiç bulmak istemediğim tozlu defter aralarına gizlenmiş gözlerine… Eski gülümsemen gitmiş yerine başka bir yüz yerleşikti. Oysa gamzelerin çıkardı gülümseyişinle, boş bir bakış kalmıştı geriye… İzlemekle yetindim mazinin götürdüklerini gözlerinden… Siyah beyaz bir film görselliğiyle…
Şimdi nerelerde kimlerlesin bilmiyor olsam bile, salkım saçak düşlerime gelip konaklayışlarına bir kılıf biçmeye çalışıyorum… Bu kirli şehir ve sana çıkmayan sokak aralarına senden kalan son kırıntıların küllerini serpiyorum. Bir daha bulunmamacasına
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta