İçine Nasıl Ettin? Bektaşi fıkralarında ...

İÇİNE NASIL ETTİN?

Birisi Bektaşî’nin
Akşama misafirin,
Olduğunu duymuş ya;
Uğramış karpuzcuya:
— İyi karpuzun var mı?
Misafire çıkar mı?

Karpuzcu güler yüzle,
Demiş ki: — Baba, izle.
Bana itimat et de,
Kurabiye hepsi de...
Şu tümden kurabiye,
Misafirle otur ye.

Birkaç karpuz okkalar,
Birisini torbalar.
Akşam yemekten sonra,
Bektaşî de gururla
Getirmiş karpuzunu.
Bıçağın bir ucunu,
Batırınca yarılmış;
Pis bir koku yayılmış.
“Foş” diye akmış pis su,
Burun delmiş kokusu!
Kokuşmuş, çürük içi,
Mahcup olmuş Bektaşî.
Sabah kalkarak erken
İşyerine giderken,
Karpuzcunun yanına,
Varınca cüzdanına,

Çıkarmış el atarak,
On milyon uzatarak:
— Al bu parayı usta,
Dengin yok bu hususta.
Tebrik ederim seni,
Billâh şaşırttın beni...

Adam demiş: — Dur hele,
Ne ilgim var tebrikle!
Hayrola baba, eren
Bu tebrik beni neden?

Bektaşî demiş: — Hayret!
Bu ne büyük kerâmet (?)
O karpuzu delmeden,
Kabuğunu kesmeden,
İÇİNE NASIL ETTİN?
Bu tebriği hak ettin!

Ahmet KARAASLAN