İçimlik Şiiri - Müslüm Bayram

Uyandığım sabahın serseri düşlerine hülyalı
Dolaştım geceleri yıldızların altında
Ayaklarıma dolandı ulu bir sancı
Menziline âşık gül rengi bahçelerinden ırak
Geçtim… Toprağının susuzluğu damarlarından

Sevişiyordu börtü böcek sarmaş dolaş yuvalarında pür neşe
Dinledim sessizliği enginliğinde kollarına sığınarak
Beşiğine eğildi rüzgâr süpürdü yanaklarını
Susturdu gözyaşlarını bulandı öpücüğüne
Sırma saçlarının örtüsü tabiat ananın

Issız coğrafyaların azabı viran elleri
Engereğin kamaşan gözü dansı zevk-i sefası
Panzehrini taşır kuyruklarında
Zikirlerinden hemhal iksir özleri
Tanrım bu nasıl bir sevda

Zikreder tohumlarını dilinde şarkılar
Doğum sancısı tadı sonsuzluğunda
Yakıcı çöllerin susuzluğundan sarhoş
‘’Bir ay doğar geceye içimlik’’
Süzülür serap gibi

Yaşı yok gözlerinin ıssız çeşmelerinin
Ey sessiz bulutların çatlağında kaynayan
Durdur yağmurlarını boz bulanık akmasın
Nehirlerin debisi gözlerinin nuru su.