İçimizdeki Sıkışıklık Şiiri - Kasım Kobakçı

Ne çözülme, ne de kopuş,
Bir ilmek ki, o bağın ortasında,
Girmeden araya boşluk,
Kavrayamazdın.
*
Sabitlenip kalmışsındır, çaresiz,
Sıkışıp durmuştur, nefesin,
Görüp karmaşanın geldiğini, iplik iplik,
Bağlamışsındır gelişini, hareketsiz.
*
Çekmişsindir üstüne, örtü niyetine,
Susturmuşsundur, mırıl mırıl,
Pek çok acı teselli,
Süzülür sözcüklerin içinden,
Boğucudur o kucaklaşmalar,
Kör olasıcası kördüğüm.
*
Yolun nereye çıkacağını bilmediğin,
Ummadığın an ki,
O bağın ortasında,
Girmeden araya boşluk,
Kavrayamazdın.
*
Çıkışsız bir labirenttir ruhun,
Zaman işlemez, donup kalır,
Donup kalır, kanın damarlarında,
Kanın damarlarında, kilitlenmiş,
Kilitlenmiş, parmak uçların,
Parmak uçlarındadır çıkmaz,
Tutarsın öylece çözülmeyi.
*
Beklersin...
*
İmrenme ey çözüm!
İmrenme tek değilsin.
*
Karışıklığın var, dolaşıklığın var,
Çaresizliğin var, bir o kadar,
Pusudadırlar, bir köşesinde aklın,
Sana oyun oynarlar.
*
Beklenmedik kördüğüm,
Sertleşir sertleşir,
Kim nereye varmış ki, o varsın,
Aldırmadan çaresizliğe,
Hep aynı kalışına,
Aldırış etmez kördüğüm.
*
Çek iplerimden, beni de,
Bütün olmak istiyorum seninle,
Kördüğüm,
Gelecek eksik kalsın,
Eksik gelecek,
Kaybolalım karmaşamızda.
*
Sızlanıp duralım, içimizdeki sıkışıklığa...