Hepten maval ehlî mi, kalmadı mı bir âkil?
İdrak edin tiradı, boşa değil bu gayda…
Kasvetiyle kapladı, baştan ayağa sakil;
Domuzluk içimizde, tenim temiz, ne fayda…
Hangi mikrop sebepse: akılda aklî yangı;
Düşlerimi piç eder; heyûlâ, karabasan…
Hep karşıma çıkıyor, yetişir kısır döngü!
Kır melânet tâcını; tahta otur ey insan…
Tedavî için teşhîs; sonra görevi tahsis;
Derdin, derdine çare; kâmiller çıkar elbet,
Kararlı ol yeter ki, sonra kapanır bahis,
Kanındaki şu illet, sürmez ya ilelebet.
Göçük altında kalan, insanlığın enkâzı:
Sesime ses verin de; bileyim arzı tarzı,
Ehil elden çatalım, son kez olsun îkâzı,
Vicdânlara dikelim; anıtsal, haklı farzı…
Erdemoğlu! Erdemlik, var diyorsan künyende;
Her dem öze doğru kal, selâmete söksün tan,
Ahlâk, böyle gönenir, köke sadık bünyende;
Soysal bünye kurtulur; erince, erer vatan,
Kaygılardan arınıp, sevince girer vatan.
03.11.2009 13:52 – 19:55
Salih ERDEM / DENİZLİ
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İdrak edin tiradı, boşa değil bu gayda…
============
Ehl-i idare olsaydı böyle mi olurdu,
Şehit anasının gözündeki yaş ağlarken mi kururdu ...
TÜM YORUMLAR (2)