Zamane çocukluğuydu,
topun sahibi ile kurulan takım,
taşlardan kurulan yamuk çizgili kale.
Kan ter, toz toprak, içersinde onlarca çocuk,
o bağırışlar arasında,
koruyup kollayan tiz bir anne şefkati.
Son düdüğü çalarak oyunu bitirirdi.
Sevmek gibi geliyordu her şey,
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Devamını Oku
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta