İçimden şehirler geçti içimden şiirler s ...

Sustun dediler
Neden sustuğumu sormadan
Sadece sustun...
Susmuştum
İçimden şehirler geçti
İçimden şiirler
İçinde susmuşluklarım
Çokça özlemişlikler
Sustukça özledim
Her suskunluğum şiir doğurdu
Konuştuğum zamanlar seni
En kötüsü de sensizliğin üşütücü olmasıydı
Üşüdüm sustum
Sustukça gecelere
Sabahsız şiirler yazıldı

Sustun dediler
Neden sustuğumu sormadan
Sadece sustun...
İçimden nehirler aktı
İçimde koskoca bir dünya battı
Susmuştum
En son şiirlere konuşmuştum
En son gözlerinde durulmuştum
Sessizdi zamanlar sensizdi
Ve ben suskunluğuna susmuştum
Yorgundum bir o kadar yılgın
Yapraklar dökülmüştü
Mevsim kış mevsim senden uzaklarda
İçimden geçenleri kusmuştum
Boğulurcasına sensizliğin gecelerine
Hayallerimi astım
Sensiz geçen günlerin darağacına
Sandalyesini tekmeleyip
Gözlerinin içine baktım
Canım yandı

Sustun dediler
Neden sustuğumu sormadan
Sadece sustun...
İçimde kopan fırtınalardan habersiz
Kaçıp sığınacağım limanı bulmuşken
Susmuştum
Açık denizlere çıkmamak için indirdim yelkenlerimi
Bu bir kaçıştı, huzur bulduğum yöne demir atıp
İçten içe susup içten içe yabancı kalıp
Unutmak için verdiğim savaşların yenilgisiyle doluydum
Suskundum
Zırhım bu denli sağlamken
Kılıcın ne kadar keskin delip geçiyor yüreğimden
Savunmasız kalıyordum direnişimde
Ritmi değişiyor, sözlerin çınlatıyor en can alıcısından kulaklarımı
Biz kimdik kim olmuşluğumuzun getirip götürdükleriyle...

Sustun dediler
Neden sustuğumu sormadan
Sadece sustun...
Kaçışım yoktu susmuştum
Etimden et kopardılar
Kanım akmadı
Canım sende saklı
Ben sustum
Sen yoktun ben suskun
Her şiir sancılarıyla doğdu
Bir parçam koptu
Sonrası bir parça daha
Hiç birleşik yanı olmayan
Dağıldım sayfalara
Sensizdim üstelik
Yalnız ve susmuştum
Hangi mısradan seni kurtarıp
Suskunluğumu bozma karşısında

Sustun dediler
Neden sustuğumu sormadan
Sadece sustun...