Buğulanmış aynalar, yüzümü neden saklar?
Gözlerimde bir gölge sessizce ağlar.
Dağlar dert dinler mi,
Gökyüzü sır mı saklar?
Hangi ses, hangi rüzgâr ismimi fısıldar?
Yitirdiğim anı hangi zaman geri bağışlar?
Sonsuz boşlukta yankı, bir cevap arar durur;
Yoksa her yorgun adım yeniden mi başlar?
Bu sonsuz döngü, bilirim, benim kâğıdımdır.
Her yeniden başlayış ruhumun imzasıdır.
Buğuyu sildiğim an, yüzüm belirir net;
Çünkü aradığım cevap bende tamamlanır.
Şiir : İçimdeki vesvese
@dusuneninsanerckose
Ercan KÖSE
Kayıt Tarihi : 24.10.2025 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!