İçimdeki Sızı:İstanbul Şiiri - Yunus Yur ...

İstanbul! şehirlerin efendisi İstanbul
Yaşamanın kaynağı,tadı tuzu İstanbul
Çağdaşlığın öncüsü ta kendisi İstanbul
Her devrin sevileni ası, kozu İstanbul

Peygamberin müjdesi O'na inananlara
Tarih boyu rastladık aşkıyla yananlara
Boyun bükmez eğilmez hiç geçen zamanlara
Cennetin hurisi o, güzel kızı İstanbul

Boğaziçi İremden bir görüntü arz eder
Emirganda bir bardak çayla efkarın gider
O'nu gelip görende ne dert kalır ne keder
Hattatların hattında en hoş yazı İstanbul

Yıldızda Abdülhamit birşeyler demek ister
Der:İstanbul'u sevmek aşk ister emek ister
O'nu sev,O'nu koru O'na aşkını göster
Senden ilgi bekleyen şirin kuzu istanbul

Tarabyada saz var söz var Vefada tarih yanar
Eyüpte ağlayanlar şanlı maziyi anar
Güzelliğini gören O'nu hep mutlu sanar
Ağlayanın yaş dolu iki gözü İstanbul

Etilerde cümbüş var,gözü yaşlı Hisar'ın
Artık sözün eden yok şerefin itibarın
Lale şehriyken şimdi,adresi ahuzarın
Fetih ruhu olanda bitmez sızı İstanbul

Topkapı melül mahzun Fatihi aramakta
Ayasofyamız nerde ne işe yaramakta
Ruhum yaralanıyor,bu böyle olmamakta
Nerde Fatih hutbesi,Fatih sözü İstanbul

Ormanları hoyratça yakılıp kül edilmiş
Paha biçilmez idi bak şimdi pul edilmiş
Efendiydi Eskiden Kötüye kul edilmiş
Dertlenir de ah çeker bazı bazı İstanbul

Camiler müze oldu, saraylar kadere terk
Bilinçsizlik,hoyratlık damara edildi zerk
Hani eski şaşaa nerede o eski erk
Dertleri hiç bitmeyen dizi dizi İstanbul

İstanbul'un adı var,yeller eser yerinde
Azgınlık çok, bezginlik gelir beraberinde
Yunus seni özlüyor,arıyor en derinde
Bir ateşsin İstanbul,tutayım Elim yansın
Ah seni bu hallere getirenler utansın İstanbul......