Gözlerin, sabahın ilk ışığı kadar ağır
Ve yavaşça düşüyor gecemin ortasına
Ellerin, sözcüklerden daha uzun
Bir dokunuşun yetiyor
Kalbimdeki tüm duvarları yıkmaya
Sen gelmeden önce dünya, kendi sessizliğinde yaşardı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta