İçimdeki Mahkeme Şiiri - Hattab

Aralıksız seni yazıyorum, delirdim.
Yazdığım her kıta için bir bardak çay devirdim.
Sevdim, sevildim, senindim;
Daha aşk yokuşunu çıkmadan sen indin.

Ben Ferhat'tım, sen Şirin değildin.
Buna rağmen yazdığım her şiirdeydin.
Sahi şiir neydi?
Sana nazar değil şiir değdi.

Masa başındayım, şiirle kalakaldım.
Yazdığım her şiirde kanatlanıp havalandın.
Kalbim, aklım ve fikrimden yaralandım.
İçimdeki mahkemede iyi niyetimden yararlandın.

İyi niyetimden beraat ettin.
Senden sonrakilere selamettin.
Sen'i bıraktım, maktüllerini düşünüyorum;
Benden sonra kimi öldüreceksin merak ettim.