İçimdeki Ben Şiiri - Metehan Ece

Yıllar hüznümle sustu.
Yüzün. Senin yüzün bilinmedi bende.
Sevgin, bir kağıt kesiği gibi kesti ruhumu.
Görmek istedim seni,
Yaşamak istedim.
Eğer görseydim bir kez olsun, gözlerinde kaybolsaydım,
Yaşardım sadece hasretinle ve yalnızlığımla.
Ama sevmek gözle gördüğüm müydü acep?
Yoksa gözümün gönlüme yansıması mıydı?
Senin sevgin içten içe beni kemiren bir köstebek gibiydi.
Sorgulayan küçük çocuk gibi.
Ben geçtim artık.
Korkma sakın, senden değil kendimden.
Ve gidiyorum yavaş yavaş.
Yürüyorum ve sönüyorum kendimle.
Gelmek için değil de gitmek için yaşıyorum.
Benimle ve seninle..
Sen sen olmalıydın bende benim içimde.