İçimdeki Ben Şiiri - Yorumlar

Kalbimdeki yalnızlık cezaevinde
Çaresiz, masum bir mahkumum ben.
Tek hücreli ve karanlık odamda
Gardiyanların ayak sesleri, bir de ben
SİZ BUNLARI DEMİŞSİNİZ. YALNIZLIĞI KALBİNDEKİ TEK HÜCRELİ ODAYA MAHKUM ETMEK.ZATEN ONU ORADAN ÇIKARIRSANIZ ONUN ADI YALNIZLIK OLMAKTAN ÇIKAR.

Yunus da diyor ki:bir ben vardır bende bende içeri....
Bense hep başka bir yerlerdeyim. Benim de içimde bir kuş var. Ve bu kuş diyor ki:

İÇİMDEKİ KUŞ

Ne zaman deli dolu bir yağmur yağsa
İçimdeki kuş, kanatlanıp gider
Şehrin varoşlarına,
Konar en harap evlerin çatılarına
Süzülüp içeri gözlemek ister
Çocukların üzerine yağmur damlıyor mu?

Ne zaman mükellef bir sofra görsem
İçimdeki kuş tıkanır birden
Bir lokma bile yutamaz olur
Kâğıt toplayan çocuklar düşer gönlüne
Bir de tinerci Bahtiyar…
Acaba karınları yeterince doyuyor mu?

Ne zaman hasta bir çocuk görsem
İçimdeki kuşu bir hüzün sarar
Gönülden dua eder yaradanına
Ne olur çocuklar erken ölmesin
Uçurtma uçurabilsinler özgürce,
Elma şekeri de yiyebilsinler olur mu?

Naime Özeren / Mayıs 2008

Sizin de içinizde bir kuş varsa eğer, lutfen onu azad edin. Göreceksiniz yaşam daha güzel olacak.Çok büyük bir zevkle okudum. Tam puanım şiiriniz için sevgili Hürrem.

Tek hücreli ve karanlık odamda
Gardiyanların ayak sesleri, bir de ben**

çok başarılı bir benzetme...bir ben ve çarpan kalbim...yalnızlığı anlatan müthiş sessizlik...

tebrikler Hürrem Hanım... selamlarımla...