İçimdeki Ben 1 Şiiri - Hüseyin Sönmez

İçimdeki ben ile konuştum.
Sus dedim sus artık konuşma,
Bırak her şey boşlukta kalsın
İsteyen istediğini alsın,
Dünya yansın,insanlar kansın
Seni deli sansın,
Ne çıkar.

Sana mı kaldı
Doğruluk?
Dünya zaten yuvarlak
Sen mi yarattın dünyayı?

Sesimi dinledi.
Derin bir iç çekip inledi.

Sonra konuşmaya başladı.
Beni kimse bilmedi.
Tanımadı görmedi.
Ben böyle büyüdüm.
Emeklemeden yürüdüm
Dedi.

Ağlamaya başladı,
Geriye bakıp düşledi,
Acı çektiği günleri,
İçindeki kinleri
Bir bir saydı.
Bunlar dedi
Beni bu hale getiren
Yok olup bitiren,
Ben böyle değildim
Dedi.

Derin bir iç çekip
Tekrar inledi.

Sonra boşluğa doğru,
Kaybolup gitti...