Geceye biraz gölge bıraktım,
biraz da hatıraların buğusunu.
Pencereden içeri süzülen soğuk
hiçbir şeyi anlatmıyor artık.
Cılız bir hayal bu,
kimin için büyüdüğünü bilmeyen bir hayal.
İçimde dolaşan bir düşün
omuzlarımda ince bir ağırlığı var;
düşsek de kırılmayacak kadar
kırılmışız zaten.
Sözler koyulaşıyor içimde.
Adını hatırlatan bir sessizlik var burada.
Yüzün değil…
yüzüne benzeyen bir ışık kalmış yalnız.
Elimi uzatsam tutamayacağım kadar uzak;
unutamayacağım kadar da yakın.
Belki bir rüzgârın sesiydi gelip geçen,
belki de bir akşamın son karanlığıydı.
Kim bilir…
Belki hiç yaşanmadı bile;
ama yine de içimde duruyor,
hiç gitmemiş gibi,
hiç gelmemiş gibi.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 8.11.2025 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!