İçimde Bir Yer Şiiri - Kenan Kervan

Kimsin sen dedi biri derinden gelen bir ses ile.
Ne sanıyorsun ki kendini a şaşkın.
Nedir bu halin.
Nereye gider bu anlamsız gidiş.
Neden yanlış şeylerin peşindesin.
Başka yerlerde arama gerçeği.
Aradığın şey senin içinde.
Aradığın şey sendeki bir yerde.

İrkildim bir anda sol yanımda bir sancıyla.
Kimdi o,
Kimindi o ses.
Uzun zaman sonra anladım ne demek istediğini.
İçimde bir yer var kimselerin bilmediği.
Kendimi çok fazla sanmaktan inemediğim,
Benim bile fark edemediğim bir yer var içimde.
Örümcek ağları sarmış her bir tarafı.
Ve birbiri ardına sıralanmış tozlu kapılar.

İndim,temizledim tozları ve ağlarını örümceklerin.
Anahtarlarını buldum kapıların sır sandığında.
Ve hepsini açtım ardına kadar tek tek.
İçimde bir yerlerde küçük bir kıvılcım var.
Baktım kendini bile ısıtamıyor
Ve aydınlatamıyor etrafını.
Kısık bir ışık,titreyen,küçük bir kıvılcım.
Ha söndü ha sönecek.
Kendince yanan mumun ucundaki ip gibi.

Biraz harladım aşk ile huu diye.
Damlayan parçalar sardı bedenimi hay diye.
Mum oldum.
Bütün dünyanın yükü omuzlarıma bindi sanki.
Erimeye başlayan damlalar ile birlikte,
Kurtuldum giyindiğim beden çarmıhından.
Şehvet yok,istek yok,ten yok.
Ölü bir nefis ve fazlalıklarından kurtulmuş bir ruh.
Öyle bir içtim ki aşkın suyundan.
İçtikçe ah ile sarhoş oldum.
Oldum da.neler oldum.
Bilmediğim yollarda kendimi buldum.

Şimdi hala arıyorum.
Ne aradığımı bile bilmeden.
Var mı bundan daha ötesi.
Bu yol nereye çıkar,nereye gider.
Artıyor birbiri ardına gelen sualler.
Atılacak daha ne kaldı ki üzerinde.
Yanmadık yerin kaldı mı ki.
Ve her soruda bulamadığım cevaplar.
Manasını bildiğim ama ulaşamadığım gerçekler.
Üzerime düşen rahmet damlalarında,
Yapabildiğim tek şey artık sessizlik.
Sükunet içinde acizlik ve çaresizlik.