insanın girilmemiş odalarında
paslı zincir kırık kaplar uzun kışlar var
anlam sözden yapılmaz ki nesnelere bakarken
boşluğun hayvanları gibidir rüzgar
insanın girilmemiş odalarında
çocukların yüzleridir şu ince bahar
üzünç kuşlarımızı toplayalım sessizce
yalnız kaldığımızda saçlarımızdır onlar
insanın girilmemiş odalarında
yeryüzüne inmiş tuhaf gökler var
aydınlık kocaman bir çiçek midir
yıldızları niçin uzaklara koymuşlar
insanın girilmemiş odalarında
içinden nehir geçen kıpkırmızı uykular
bu kadar yabancının doğduğu şehir
serinliğini hangi yüzyıla saklar
insanın girilmemiş odalarında
hayallerin şekli gibi uçar bulutlar
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ederim.
Teşekkür ederim. Saygılar.
Yalnız kaldığımızda saçlarımızdır onlar
Anlam yüklü bir şiir, zevk veriyor okumak, dönüp dönüp tekrar okuyorum
TÜM YORUMLAR (89)