Bahar, Yaz, Sonbahar derken, işte kış yolda
Doğanın bu düzeninden ibret al kardeş!
Tanrının eseri, gerçek bir insan ol da
Doğanın bu düzeninden ibret al kardeş!
Ah, nice tohumlar göverdi bu toprakta
Sonra meyve döküldü, sarardı yaprak da!
Fitneyi düşünmeyi bir yana bırak da
Doğanın bu düzeninden ibret al kardeş!
İnsana sarıl, bakma ırkına, rengine
Tümünü kardeş kabul ediver kendine!
Böylece katkını ver renklerin dengine
Doğanın bu düzeninden ibret al kardeş!
Sen de bir tohumdun, nice evrimler gördün
Mevsimlerce çabuk geçti kısacık ömrün
Saçına karlar yağsa da, olmasın derdin
Doğanın bu düzeninden ibret al kardeş!
02.11.2010
Naim BakoğluKayıt Tarihi : 3.11.2010 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naim Bakoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/03/ibret-al-kardes.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!