Aç iki gözünü bak şu dünyaya,
Gelen kara kıştan ibret al.
Dört mevsim var sende bak aynaya,
Şu başımda ağaran saçtan ibret al.
Bir yaz sonu gibi belim bükülür,
Sararan yaprak gibi hepsi dökülür,
Kara toprak ile üstümüz örtülür,
Mezarımdaki iki taştan ibret al.
Konuşur söyler dinler dilin var,
Okuyup yazan dilin var elin var,
Çalışırsan sende fen var ilim var,
Akıldan fikirden baştan ibret al.
Doğru çalışırsan emek gidermi boşa,
Çalışanlar gider yıldızlara aya,
Yatarken uyurken görürsün rüya,
İşte o gördüğün düşten ibret al.
Sami yi unutmayın sakın duada,
Çok varlıklar var yaşar doğada,
Kuşlar rızk için çırpınır yuvada,
Rızk için çırpınan candan ibret al.
25.08.1989
Kayıt Tarihi : 30.10.2010 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!