İbrahim Yuka Şiirleri - Şair İbrahim Yuka

Ay ışığım,gün ışığım,
sar bedene sarmaşığım.
Sen karla karışığım,
ıslat iliklerimi alışığım.
Yar ben sana aşığım.

Dışarıdan bakınca
Cılız bir gaz lambası ışığı
Vurmakta çamurlu sokağa.
Tezek kokulu dumanı tütüyor bacasında,
Esen dalga dalga rüzgara direnmekte.
Bir gizemli sessizlik çökmüş bu eve

Ateş bir gün
Yüce dağların ardında suyu görmüş.
Sevdalanmış ateş suya.
Deli dalgalarına
hırcın hırcın kayalıklara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa.

Duaz-ı İmam

Gel Dilber Ağlatma Beni Şah’ı Merdan Aşkına
Du Cihanın Ranıması Şii Yezdan Aşkına
Şahım Hasan Pir Hüseyin Kerbela Meydan İçin
Lütfedip Bağışla Cürmüm Ali Süphan Aşkına

Ömrümün son baharına,
açılan gönül penceremin,
sararmış perdelerini çekiyorum.
Hüzün rüzgarlarına kapılan,
hazan yaprağı gibi,
mechule sürüklenen düşlerimle gidiyorum.

Hasret sarmış dört bir yanımı.
Kokun sinmiş duvarlarıma.
Ağlıyorum caresiz anılarıma.
Ağaç çerçevede bir resmin,
Bakınca dudaklarımda hep ismin.
Ah be nede zormuş sensizlik.

Geceme karanlık çöktüğü zaman.
Uykusunda bir kuş ölür adeta ecelsiz.
Ayrılığın hüznü çöker üzerime vakitsiz.
Alıp da başımı gitmek isterim!
Karanlık sokaklar kör,sağır ve dilsiz.
ve unutma sen o gecenin,

Yaşın yedi tomurcuksun
Gül suretin yediveren.

Yaşın On beş bir fidansın
Günbe gün filiz süren.

Anaların yürek yarası.
Bayraktepe,aktütün arası
aslanım Mehmedim
vurulmuşta yatıyor.
geliyor Albayrağa sarılı
anlında alkanlar sızıyor

Suskunluğum, aşkına olan korkumdan,
yine başlamadan bitecek, bir sevdadan.
Hasretle yanlızlığa açılacak bu aşkın sonu,
yine yanacak ve yine kırılacak kalbim.
Mecbur yaşanacak sensiz bu yıllar,
sen olmayacaksın bu mechul hayatımda.