İbrahim Yuka Şiirleri - Şair İbrahim Yuka

İsyanım var,öfkem taşıyor bedenimde
bizi bize düşman eden güçlere
Aldanma be kardeşim uyan artık
daha dün kıbrısta hep beraberdik
Emperyalist güçlerin çemberinde.

Dışarıdan bakınca
Cılız bir gaz lambası ışığı
Vurmakta çamurlu sokağa.
Tezek kokulu dumanı tütüyor bacasında,
Esen dalga dalga rüzgara direnmekte.
Bir gizemli sessizlik çökmüş bu eve

Duaz-ı İmam

Gel Dilber Ağlatma Beni Şah’ı Merdan Aşkına
Du Cihanın Ranıması Şii Yezdan Aşkına
Şahım Hasan Pir Hüseyin Kerbela Meydan İçin
Lütfedip Bağışla Cürmüm Ali Süphan Aşkına

Ateş bir gün
Yüce dağların ardında suyu görmüş.
Sevdalanmış ateş suya.
Deli dalgalarına
hırcın hırcın kayalıklara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa.

Hasret sarmış dört bir yanımı.
Kokun sinmiş duvarlarıma.
Ağlıyorum caresiz anılarıma.
Ağaç çerçevede bir resmin,
Bakınca dudaklarımda hep ismin.
Ah be nede zormuş sensizlik.

Ömrümün son baharına,
açılan gönül penceremin,
sararmış perdelerini çekiyorum.
Hüzün rüzgarlarına kapılan,
hazan yaprağı gibi,
mechule sürüklenen düşlerimle gidiyorum.

Geceme karanlık çöktüğü zaman.
Uykusunda bir kuş ölür adeta ecelsiz.
Ayrılığın hüznü çöker üzerime vakitsiz.
Alıp da başımı gitmek isterim!
Karanlık sokaklar kör,sağır ve dilsiz.
ve unutma sen o gecenin,

Yaşın yedi tomurcuksun
Gül suretin yediveren.

Yaşın On beş bir fidansın
Günbe gün filiz süren.

Anaların yürek yarası.
Bayraktepe,aktütün arası
aslanım Mehmedim
vurulmuşta yatıyor.
geliyor Albayrağa sarılı
anlında alkanlar sızıyor

Ay karanlık geceme
yakamoz parıltılı
yosun renkli gözlerin
tatlı güzel sözlerin
düştü.
Denizin yorgun dalgaları