İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

Bu dünya hepimiz'in,yaşamak için,
Yeter ki,sahip olalım,
Heryer yaratıcıyı,haykırıyor evren'in,
İman gözlüğüy'le,bir bakalım.....

Zerre'den,güneş'e herşey birer memur,

İsmin zikredildiği an,
Bir ürperti giriyor içime,
Akıyor yaş'lar sel gibi,göz pınarlarım'dan,
Sımsıcak his'ler,sarıveriyor tüm bedenimi,
Umutsuz'luk gayri,uzak oluyor ben'den,
Umut'lar ise,dal,budak kırılıyor gönül bahçem'de,

Hani nerede? ,Altın taht'lar,
Hani nerede? ,İhtişamlı kaftan'lar,
Hani nerede? ,verilen buyruklar,
Hani şimdi nerede? ,Dünya'yı mesken tutanlar.....

Hani nerede? ,Ağa'lar,paşa'lar,

Hesap günü var,
Ne varsa? ,dökülecek o zaman,
İnsan o gün,bir kurtarıcı arar,
Ameli de yoksa,olur hali pek yaman.....

Görmez kimse,birbirini o gün,

Bugün ben,beni bilmiyorum,
Bugün ben,benim'le değilim,
Bugün ben,eski beni arıyorum,
Bugün ben,eski beni çok arıyorum.....

Bugün ben,hayalhanem ile beraberim,

En geniş hayallerle,
En derin hislerle,
En içten sevgilerle,
En tatlı sözlerle,
Sevecan bakışlı gözlerle,
Cana yakın dostluklarla,

Tebessümü etme yüzünden eksik,
Olsa da zorâki,
Yaşat içinde baharı,karakışlara inat,
Her mevsim vereceksin meyve inan ki.....

Dört mevsim birgünde,

Gene bugün,düştün aklıma,
Bir daha baktım,tekrar hayat sayfa'ma,
Renk kattı hayalin,akıp gitmek'te olan hayatıma,
Gene bugün,düştün aklıma.....

Daldım,çıkılması zor mazi'ye,

Dünyalar kadar,ümitlerim vardı,
Bitmez,tükenmez katlı,çok katlı umutlarım,
istikbalden beklentilerim,
Mâziye ise şikâyetlerim,
Derli toplu bir hayatım,
Dolu dopdolu geçen günlerim,

Değil hiçkimse sen,
Sen ise hiçkimse,
Yok seni daha iyi bilen senden,
Ki,sevmiyorsan sen kendini,
Neye yarar dünya seni sevse.....