İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

Değilim yalnız bugün,
Yalnız'lığım yanım'da,
Bedenim ise,hasret'lere sürgün,
Firak'lar,hicran'lar kalmış,yalnız aklım'da.....

Kafamı aldım,iki elim arasına,

Sînemde kor ateş,
Eritmekte gün gün beni,
Ne yar ne de kardeş,
Söndüremezler yanan yerini.....

Bir ben bir gölgem,

Dünkü gün'den,ileri olmak bugün,
Belkide yaşamak adına songün,
Geri dönüşü olmayacak,son söz'ün,
Nefes dahi almak,vermek ne mümkün.....

Kulak ver vicdanı'na,dinle sen bir o'nu,

Hayalim'le ulaştım mazi'ye,
Didik,didik,didikledim,
Olmuş,olabilecek tüm olumsuz'lukları,
Beri taraf ettim,istikbal safına,
Ömür törpüsü yaşantım,
Hayat bulur,

Herbir insan,
Aday mükemmelliğe,
Dahası;
keşfedilmemiş nice istidat,
Kabiliyetler saklıdır onda....
Daha jiletinleri açılmamış,

Gündüz geceyi,
Gece gündüzü geçmez,
Bahar kışa,
Kış bahara yer vermez,
Almadan ruh emir,
Can tenin'den çıkmaz,

Gül bir kere,
Gülsün güller,
İnat mevsimlere,
Olsun bahar heryer.....

Olup salkım saçak,

Eski en eski hâtıralar,
Yeni yepyeni şimdi,
O zaman yaşanıp,mâziye karışanlar,
İstikbâlin yeşeren düşleriydi......

Mâzi istikbâlin aynası,

Susmak,
En güzelidir Cevapların,
Olur anlayana vurulan bir şamar,
Atom bombası tesirlidir,
Yargılayan en büyük hâkim,
Susmak,

Ölüm soluk'luyor beden,ruh gitmek için heyecan'da,
Ansızın gelen azrail,kabul etmez misafir'liği,
Belli ki,alıp emaneti hemen gideceği,
Ruh ise ya esfeli safiline,ya da mekan kuracak melek'ler katın'da.....

Beden soğumaya başlar,bitmiştir artık sıcak'lık,