İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Dışına aldanma içi bilinmez
İnsana tepeden bakma ha sakın.
Kalbi kırar isen tamir olunmaz
Gönül Kabesini yıkma ha sakın.

Kantarla ölçülmez huyun firesi

Gene tabut, gene ağıt, göz yaşı,
Hain elle, vuruluyor Mehmet’im.
Kim olursa olsun, fitnenin başı,
Tuzak, sana kuruluyor Mehmet’im.

Sözde, dostların var, yere giresi,

Masumları öldürür,
Vahşice vicdansızlar,
Ümmetin çektiğine
Öz yanar vicdansızlar.
İbrahim PATAZ
12.01.2008 Osmaniye

Efsane bir partinin, devleri yalan çıktı.
Silahının setleri, yivleri yalan çıktı.
Seviyesiz söz etti, halkına, inancına,
İlkeleri, Önderi, Savları yalan çıktı.
İbrahim PATAZ
01.06.2008 OSMANİYE

Tepemizde tepişirken böyükler,
Laflarından zarar gördü Türkiye’m.
Öter davul gibi içi oyuklar
Koflarından zarar gördü Türkiye’m.

Şenlik yapıp eğlendiler tepede,

Tutuşmuşuz biz el ele,
Coşuyorum umut ile,
Mutluluğa güle güle,
Koşuyorum umut ile

Umutla savar darlığı,

Her birinde vardır ilahi hikmet
Şükreyle Allah’ın verdiklerine
İhsan etmiş bize sayısız nimet
Şükreyle Allah’ın verdiklerine.

Eksiksiz yaratmış yaratan usta

Kapanmıyor bağrımdaki yaralar,
Kaç asırdır yön veriyor el bize.
Yokluk, kıtlık vurur beni yaralar,
Bahçemiz kurumuş gülmez gül bize.

Elin her dediği doğru bilinir,

Ahımız arşa çıkıyor,
Oy’lar bizi küçümsüyor,
Gidşat yürek yakıyor
Vaylar bizi küçümsüyor.

Yasaklı fikirler düşler,

Davul çalar kaba kaba,
Meydanda toplanır oba,
Davetliler olur şaba,
Elimizin düğününde
09.12.2007 Osmaniye