unuttuğum masallardı aklımda kalan...
kül tablasındaki küller misali,
bana verilmedi ki özgürlük,
ben,
hep deli gömleği giymiş dolaştırıldım
bu gecenin son yolculuğu bu
emanet olan her şey gibi,
ya da bu gece son yolculuk sevdaya,
başkalarından çaldığım gibi...
aradığımsa bir teselli bir umut,
bundan kaç yıl önce bilmiyorum ama
ben çocukluğumu lunaparkta kaybettim,
çarpışan otoyla dönme dolap arasındaki
o küçük yolda...
o kadar görkemli, şatafatlıydı ki ışıklar....
bu günü yaşadım diyebiliyor muyduk?
yarını aldırmadan,
ya da,
yarın daha karanlık diye mi kaçıyorduk?
bugünden,
bugünden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!