İbrahim İmer Şiirleri - Şair İbrahim İmer

Sen vardın, içimde sevgi vardı,
Sen gittin ve sana dair ne varsa gitti seninle,
Hasretim kaldı, birde senden hatıra.
Yalnızlığım, umutlarıma mahkum kaldı.
Sen gidince,
Sensiz umutlarımda yarım kaldı.

Sabah olmak üzere,
Bense bütün gecelerde,
Kapısında kilit olmayan hapishanede,
Sensiz müebbet cezamı çekiyorum.
Biliyor musun
Beraat kararını dudaklarının saklı tutuyorsun.

Ne kaldı ki geriye aşkımızdan
Kokladığımız çiçeklerden başka
Fırtınalı bir gece gibi esti
Geçti her şey
Karanlıktı ne olduğu
Anlaşılamadı

Nice güller gördüm bahçeler boyu
Hepsi zamansız tarumar oldu
Yaban eller gezdim ülkeydi çoğu
Gözlerine bakmak son kumar oldu

Zamansız tanıdım seni sevdiğim

Arzular içimde olur vulkan
Durmadan üreyim ganayır Eslim.
Bir ses uzaglardan gel deyir amma
Gulağım neyzeni tanıyır Eslim.

Yuku tutmaz oldu pozuldu düzen

Bir anda doldu vagon, teyze seslendi “aman kim bunlar? ”
“Dikkat” dedi genç bir ses “trende holigan var! ”

Saat akşam beşi yirmi geçiyordu
Ve bir takım tatlı yüzlü çocuklar edepli sloganlarla,
Beşiktaş maçına gidiyordu,

Sen gittin ya bebeğim,
Ben gecede sensiz kurşun oldum
Geceye sıktım kendimi.

Hala koynumda saklı resmin.
Sensiz uyuyamıyorum

Bilmem ki düşlüyor musun şimdilerde beni,
Özlüyor musun?
Ben düşlüyor ve özlüyorum oysa.
Kapattım gözlerimi hadi bitsin
Bu beklemek adını kullanan işkence,
Kapattım gözlerimi,

Hadi unutalım hatırlanmaya değer ne varsa,
Aramızda vuku bulan ve yaşanmışlıklara dair
Ruhumuzun derinliklerinde ikimize saklı kalan ne varsa,
Sahipsiz dizelerin başlıkları da dahil, hadi unutalım.

Bir daha anmamak üzere; dolaştığımız sokakları,

Çocuktum,
Sadece arabesk dinliyordum,
İnsanların soğukluğuna mahkum koridorlarda.

Büyüdüm arabesk dinlemiyorum artık.
Küçük sevgilerde büyük sevgililerim oldu