This is not a poem — it is the gravestone of conscience.
The city fell silent.
But not the silence of peace —
A silence that screamed
so loud
Cemil ve çocuk
yavaşça yerin altından yüzeye çıktılar.
Ama geldikleri yer
eski dünya değildi.
Bu dünya,
yaraların konuştuğu bir sessizlikle
Yol taşlı,
gökyüzü ağır ve kapalıydı.
Cemil’in cebinde pusula yoktu artık,
ama yüreği vardı—
kayıp değil, rehberdi.
Leyla, ellerinde açtı
Bir kalabalığın içine yürüdüler.
Ama bu kalabalıkta hiç kimsenin yüzü yoktu.
Gözler vardı,
ama bakışlar yoktu.
Ağızlar vardı,
ama hiç konuşulmuyordu.
Kitap okuyorum adında
Oturmuşum bir bankta
Simit attığımız martılar
Seni soruyorlar bana
İştahları pek yok bu ara
Sen mi tembihledin yoksa



-
Ibrahim Halil Aksoy
Tüm Yorumlarhttps://www.tilkikitap.com/kitap-basilanlar/kitap-baski-ibrahim-halil-aksoy-bir-ses-var-duyabilene-1749.html