İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Pişmanlıklar bazen tekerrür eder,
Alışkanlık yapar sürekli olur.
Akiller nefsine çok sansür eder;
Cahil gaflettedir yürekli olur.

13.09.2014.ANKARA

Bütün derdi hüzünü demleyip yüreğimde,
Damla,damla doldurup yudum,yudum içtim ben.
Duam yakarışımda arzumda dileğimde;
Hep seni arzuladım öz canımdan geçtim ben.

Madem vuslat hasretti neden tuttun elimi,

Ve bazen susmak gelir içinden öyle susmak.
Hangi yüreğe sığar yanarken böyle susmak.
Gönül yangınlarını söndürmek mümkün müdür;
Yağmurları ıslatan gözyaşı ile susmak.

27.09.2014.ANKARA.

Söylemeyim diyorum lakin susmak zor gelir,
Sonbahar rüzgârları fırtınaya dönüştü.
Sevgime vefasızlık yüreğime ar gelir;
Sol tarafım buz kesti, gönlüme hüzün düştü.

14.10.2014.ANKARA.

Nasıl anlatayım bende ki beni,
Varsa ortak dosta eşe sor beni.
Battı ise eğer gülün dikeni;
**Yaralı sineyle döşe sor beni,
**Dertten kurtulmayan başa sor beni.

Ben sabahsız geceyi sarıp gönül döşüne,
Uyur gibi görünüp uyumayanlardanım.
Kapılmadan dünyanın hayaline düşüne;
Nefse mahkeme kurup sorgulayanlardanım.

Şimdi mutlu oldunuz mu kot kafanız ayıktı mı,
Bir arada maskaralar güya barış getirecek.
Elinizle ettiğiniz yüreğinizi yaktı mı;
Toplanmış Türk düşmanları sanki Türkü bitirecek.

Biz görmüştük bu günleri feryat ettik çok bağırdık,

Halde hal ararsan hal olman lazım,
Hakk’a varmak için yol olman lazım.
Akıl vereceksen kelam ehline;
Ondan daha ehli dil olman lazım.

Kaderi bilir mi insan-ı beşer,

Halis bir Müslüman da riyanın re si yoktur,
Yalan büyük günahtır birkaç kere si yoktur.
Yakışmıyor bu yaşam bir insan-ı Kamile;
Ne kalpte ne yüzünde nurun zerresi yoktur.

İhanette gayretli fesatlıkta atılgan,

Yeter sevgin senin olsun,
Ağlattığın yetmedi mi?
Ruhum sensiz huzur bulsun;
Daralttığın yetmedi mi?