İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Dolandı dilime mahlas-ı ismin,
Pelesenk oldu da bitmiyor Leyla’m.
Çerçevede resmin us um da cismin;
Özlem dindirmeye yetmiyor Leyla’m.

Senin olsun dedim benden hediye,

Gönül ocağına ateş inerse,
Yürek yangınını nara düşürür.
Gonca gül Zişan’a yüzün dönerse;
Dikeni zehirler hara düşürür.

Aşkta huşu değil şöhret olursa,

Bilseydim bu kadar zor seni yaşamak sensiz,
Ne gözlerine bakar ne anardım adını.
Hâlbuki biliyordum has gül olmaz dikensiz;
Şimdi de susturamam gönlümün feryadını.

**Bilseydim bu kadar zor seni yaşamak sensiz,

Feryadın faydası yok geri dönmek imkânsız,
Ağla gözlerim ağla yaş dök boşu boşuna.
Hata senin suç senin şeksiz ve su-i zansız;
Dillerin lal mı oldu döndün mezar taşına.

Ummadığın bir anda darbe aldın devrildin,

Feryat figanlarım arşa dayandı,
Melekler ağladı bana bu gece.
Cehennem odları bağrımda yandı,
Senin de yüreğin yana bu gece.

Ahım dan gül soldu bülbül lal oldu,

Ömrüm boyu hep üzülüp ağladım,
Hiç gülmedi yüzüm beni üzme can..
Bayramlar da bile kara bağladım;
Çoktur ağrım sızım beni üzme can.

El bayram ederken ben gam yastayım,

Sevmek iyi güzel de sevilecek kimsem yok,
Gittiler azar, azar ben kimi seveceğim.
Eskiden seven çoktu şimdi kalın ensem yok;
Dünya olmuş sahtekâr ben kimi seveceğim.

Dağlarıma kar yağdı ümitte hüsran tattım,

Sende de bendeki yürek yarası,
Bendeki matemin eşi var kardeş.
Felek soğutmuyor derdin arası;
Sanki hep bizimle işi var kardeş.

Ne ümitte karamsar ne hayalde uçarı,
Olmamalı, her şeyin kararını bilmeli,
Dokunursan iğneler leziz bal yapan arı;
Kâr etmek güzel amma zararını bilmeli.

Gurbetin çilesi hasretin kahrı,
Çekene zor gelir çekmeyen bilmez.
Gözden yaş yerine kan ile zehri;
Dökene zor gelir dökmeyen bilmez.

Girdaplar yansıtır resmin aynını,