İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Sordun söyleyeyim son olsun artık,
Değer vermediysem hiç didişemem.
Ne özüm yalaka ne yüzüm yırtık;
Çıkarımın ardı sıra düşemem.

Bağlıyımdır yeminime ahtıma,

Kapılma bu dünyanın hayaline düşüne,
Yiğit ona derim ben aklı selim düşüne.
Bir gözünü kapa bak diğerine hayrı yok.
Kim kimin umurunda kendinden çok düşüne.

Yaşattığını yaşa çektirdiğin kadar çek,
Artık canıma yetti intizar ediyorum.
Aşkta yüzün gülmesin döktüğüm kadar yaş dök.
Seni gömdüm kalbime kör mezar ediyorum.

Ne bir gün selam verdin ne aradın ne sordun,

Ne tadım ne tuzum kaldı,
Ne dünyada gözüm kaldı.
Her hesabı kapattım da;
Sana bir çift sözüm kaldı.

Çektiğim kadar çekesin,

Çok zaman sabredip görmezden geldim,
Lakin tahammülün sınırı vardır.
Saygılı davranıp edeple kaldım;
Belki dedim biraz onuru vardır.

Seni şube kendin merkez sananın,

Şan şöhret sadaret kaygım yok benim,
Yalaka ya, riyakâra kızarım.
Vatan sevmeyene saygım yok benim;
Ben kafama göre yazar çizerim.

Çıkar için ben ülkümü satmadım,

Ben öz canımdan geçmişim dünyada varı neylerem,
Has bahçede bülbül olsam sensiz gülzarı neylerem.
Şah olsam ne seven yoksa nas içinde hor zül isem;
Som altından tahtım olmuş o itibarı neylerem.

Kendini akıllı sanan zavallı beyinsizler,
Becerisinden dem vurur izansızlar densizler.
Hâk “Teâlâ” istemezse yaprakta kıpırdamaz
Bunu idrakten yoksundur ruhunda bedensizler.

15.12.2013 ANKARA

Bu gün yine gönlümde canlandı hatıralar,
Ben o meçhul mahalde kalakaldım öylece;
İflah olmaz dert oldu bu açtığın yaralar;
Sözlerin kurşun gibi tavrın ise bilmece.

25.08.2014.ANKARA

Aratmaz kucağın sıcak yuvayı,
Hem ana hem baba yar öğretmenim.
Bize öğretensin kutlu davayı;
Yolumu ışıtan nur öğretmenim.

Sen baş komutansın,bizler neferin,