Git başımdan artık gelme yanıma
Bir daha yüzünü görmek istemem
Tek kalsak dünyada beni tanıma
Seninle yanyana gelmek istemem
Dolaşma yanımda ne de yöremde
Sana rastladığım ilk günden beri
Gitmez hayalimde kaldı gülüşün
Unutturdu bana derdi kederi
Aklımı başımdan aldı gülüşün
O ceylan bakışın kalbimi yaktı
Senden ayrıldıktan sonra ağladım
Gözümden Dereler Irmaklar aktı
Köpürmüş sel gibi coştum çağladım
Kafamın içinde şimşekler çaktı
Hiç şüphe ettin mi söyle sevgimden
Tam olay bitmişti polisler geldi
Götür bunu dedi direk hakim bey
Hiçbir suçum yokken beni de aldı
Dediler ifade verek Hakim Bey
En başından olay şöyle gelişti
Ey İstanbul nasıl anlatsam seni
Yetmez anlatmaya diller İstanbul
Yazmaya çalışsam inan ben seni
Bitiremez seni eller İstanbul
Nerenden başlasam söyle neyinden
Baktım da ömrümün Sonbaharına
Kurumuş yaprağım Dalım kalmamış
Umutla bakarken ilkbaharına
Yeşerecek bir tek çalım kalmamış
Onca yıl hayatın kahrını çektim
Rabbimin en güzel armağanısın
Duamdır gül yüzün solmasın kızım
Bu dünyadaki tek dayanağımsın
Gözlerine yaşlar dolmasın kızım
Dileğim zalime muhtaç olma sen
Ayrılalım diyordun oldu bak işte sevin
Mutlusundur umarım istediğin oldu mu
Git aynada kendinle gurur duy ister övün
Mutlusundur umarım istediğin oldu mu
Zaman kaybetme sakın sil telden ismimi de
Dildekini kalemine mısra mısra dökendir
Edebiyat deryasının Bitmez yoludur şair
Geçmişini incele bak Çok eski bir kökendir
Sıradan biri değildir Bilgi doludur Şair
Her konuya vakıftırlar Korkusuzca giderler
Neden böyle coşup kabarıyorsun
Yedigin haltlar hüner mi sandın
Bir de utanmadan anlatıyorsun
Aldığın o Ahlar diner sandın
Öyle ya da böyle kandırıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!